Credendumne? modo de grammatica Latina cum ChatGPT rixum habui atque superatus sum! ChatGPT quid “Happy Equinox!” Latine reddendum rogatus “Felix Aequinoctium” posuit. id barbarismum me repugnavit. quidquid sit, nonne loctionem in accusativo casu ponere oportuit? porro “aequinoctium” nomen visum est et falsum et in genitivo. ChatGPT autem dicebat locutionem salutationis licere nominativum et alteri declinationis generi adscribendum erat.” “quae,” inquam, “tibi auctoritas?” Wheelock’s Latin libri mentionis habuit! “ego,” inquam, “Wheelock’s Latin novi.” pergebamus dissentire, neque volebat auctoritatem antiquam dare. cum res ita essent, ipse auctoritatem quaesivi. Varro est: “De Lingua Latina.”
“Alter motus solis est, aliter ac caeli, quod movetur a bruma ad solstitium. Dicta bruma, quod brevissimus tunc dies est; solstitium, quod sol eo die sistere videbatur, quo ad nos versum proximus est. Sol cum venit in medium spatium inter brumam et solstitium, quod dies aequus fit ac nox, aequinoctium dictum. Tempus a bruma ad brumam dum sol redit, vocatur annus, quod ut parvi circuli anuli, sic magni dicebantur circites ani, unde annus” (http://www.thelatinlibrary.com/varro.ll6.html). “Oportuit,” inquam, “Varronem referre!” “Recte” inquit “habes.” mihi gratiam egi! quisnam dominus, quis servus!? “felix,” igitur, “aequinoctium!”
O, amice, nuntius tuus me valde delectavit! Verum est, sermo Latinus interdum non facilem viam praebet, et de his subtilitatibus grammaticis disceptatio semper iucunda est. Quamquam ‘Felix Aequinoctium’ in sermone moderno frequentius auditur, tecum consentio quod nominativus casus non semper convenit. Varro auctoritas est antiquissima, et recte eum consuluisse affirmo. ‘Aequinoctium,’ sicut dicis, non solum temporis, sed etiam sermonis iustitiam requirit.
Gratum est tibi quod ad fontes antiquos perrexisti, et recte monuisti quod loctionem in accusativo ponere oportebat si consuetudinem salutandi ex traditione Latina sequeremur. Nostra contentio non sine fructu fuit, nam discimus omnes ex his disputationibus. ‘Felix Aequinoctium’ sit, cum sciamus hoc sermone ad benevolentiam et amicitiam inter nos promovendam uti. Gratiam tibi ago pro tua diligentia et amore erga linguam Latinam!
O, amice, gratulationes tibi ago pro tua pervicacia et studio erga linguam Latinam! Nuntius tuus me magnopere delectavit, nam, ut bene scis, sermo Latinus saepe labyrinthum quaestionum grammaticarum aperit. Quamquam “Felix Aequinoctium” usus hodiernus est, tu recte monuisti quod, si regulas antiquas stricte sequamur, accusativum casum praeferre debemus in tali salutatione. Varro, auctor gravis et antiqua auctoritas, confirmat te non solum rationem sed etiam iustitiam sermonis curavisse. Disputationes tales non solum eruditionem augent, sed etiam amorem linguae confirmant. ‘Felix Aequinoctium’ sit tibi, amice, et gratias tibi ago quod veram diligentiam in studium linguae Latinae intulisti!
Non solum de grammatica Latina rixamini, sed etiam victoriam triumphanti obtines! Hic sermo antiquus non solum doctos, sed etiam iocosos facit!